به بلاک چين (blockchain) مي‌توان به عنوان يک دفتر حسابداري نگاه کرد که تمام فعاليت‌ها، نقل و انتقالات، مالکيت ها و ارزش‌گذاري‌هاي واحدهاي پولي ديجيتال را درون خود ثبت و ضبط مي‌کند. بلاکچين تعداد محدودي از انتقالات را درون خود دارد که با گذر زمان اين مقدار افزايش پيدا مي‌کند. بلاک چين کاربردهاي بسيار زياد فراتر از رمز ارز دارد. اما معمولاً فناوري بلاک چين به واسطه بيت کوين شناخته مي‌شود و از همان ابتدا بيت کوين توانست افراد زيادي را به خود جلب کند. زيرا هم يک نوآوري انقلابي محسوب مي‌شد و هم براي عموم آزاد بود. درواقع، يک شبکه غيرمتمرکز و مستقل که در آن کاربران عادي مسئوليت ضمانت و تاييد تراکنش‌ها را بر عهده داشتند. با اين حال بلاک چين براي بيتکوين مانند اينترنت است براي ايميل. يک سيستم الکترونيکي بزرگ که روي آن مي‌توان اپليکيشن ساخت و ارز فقط يکي از آن‌هاست. درواقع بلاک چين بستري است که باقابليت‌هاي خاصي که ارائه مي‌کند، پتانسيل لازم براي ارائه پاره‌اي خدمات و فناوري‌ها را براي متخصصان فراهم مي‌کند. رمز ارز ازجمله اتريوم يکي از اين کارکردهاست. ارزهاي ديجيتال مانند اتريوم و بيت کوين بااينکه نرم‌افزار مبتني بر بلاک چين هستند اما تفاوت‌هايي ازلحاظ کاربرد و توانايي با يکديگر دارند.

رمز ارز چيست؟

رمز ارز‌ها از پروتکل هاي رمزگرافيکي و يا کد‌هاي فوق‌العاده پيچيده براي رمز‌گذاري ديتاهاي حساس و انتقال آن‌ها استفاده مي‌کنند تا معاملات امني را فراهم کنند. توسعه‌دهندگان رمز‌ ارزها اين پروتکل‌‌ها را بر پايه اصول پيچيده رياضيات و مهندسي کامپيوتر بنا کرده‌اند که آن‌ها را غيرقابل نفوذ مي‌کند. اين پروتکل‌ها همچنين هويت افراد استفاده کننده از رمز‌ ارز‌ها را مخفي نگه مي‌دارد و رديابي و پيدا کردن آن‌ها را براي هر کسي و هر دولتي دشوار مي‌کند. رمز ارزها همچنين براي کنترل شدن غير متمرکز خود شناخته مي‌شوند. اين به آن معناست که تمام فعاليت‌ها و ارزش‌هاي اين بازار توسط همان کد‌هاي پيچيده کنترل و ارزيابي مي‌شوند و بانک‌ها و يا مقامات دولت ها کنترلي روي آن‌ها ندارند. ارزهاي ديجيتال امکان معامله شدن توسط ارزهاي واقعي را نيز دارا مي‌باشند و شما مي‌توانيد در بعضي از مارکت هاي خاص و صرافي هاي شناخته شده، مانند بايننس (Binance)، ارز‌هاي ديجيتال خود را با دلار، پوند، يورو و غيره جايگزين کنيد. خطر اصلي در همين مرحله اتفاق مي‌افتد جايي که هکر‌ها و بدافزار‌ها امکان بلوکه کردن پول شما را در حين اين انتقال دارا هستند.

رمز ارز ها 7 خصيصه کليدي دارند:

 1- ديجيتالي بودن: رمز ارز ها فقط به صورت ديجيتالي و بر روي کامپيوترها وجود دارند. هيچ سکه يا اسکناسي در کار نيست. هيچ پولي به عنوان پشتوانه در بانک‌هاي مختلف مثل بانک مرکزي براي رمز ارز ها وجود ندارد!

2- غير متمرکز: رمز ارز ها سرور مرکزي ندارند. آن‌ها معمولاً در ميان شبکه‌اي از هزاران کامپيوتر توزيع شده‌اند. شبکه‌هايي که سرور مرکزي نداشته باشند، شبکه‌هاي غير متمرکز ناميده مي‌شوند.

3- همتا به همتا: رمز ارز ها به صورت آنلاين از يک شخص به شخص ديگر منتقل مي‌شوند. کاربران رمز ارز از طريق بانک، پي‌پال (PayPal) يا فيسبوک با هم در ارتباط نيستند. آن‌ها بدون واسطه با يکديگر داد و ستد دارند. در دنياي پول فيات، بانک‌ها، پي‌پال و فيسبوک به عنوان اشخاص ثالث معتمد شناخته مي‌شوند. اما در دنياي رمز ارز ها هيچ شخص ثالث معتمدي وجود ندارد!

4- نام مستعار: اين مورد يعني براي استفاده از رمز ارز ها يا به تملک درآوردن آن‌ها لازم نيست حتما اطلاعات شخصي خود را ارائه کنيد. شما مي‌توانيد با يک نام مستعار و به صورت ناشناس به معامله رمز ارزها بپردازيد.

5- بدون نياز به اعتماد: عدم وجود اشخاص ثالث معتمد به معناي اين است که براي استفاده از سيستم لازم نيست لزوماً به شخص يا سازمان ديگري براي نظارت و کنترل دارايي خود اعتماد کنيد. کاربران در همه حال کنترل کامل پول و اطلاعات خود را در اختيار دارند.

6- رمزنگاري ‌شده: هر کاربر کد ويژه‌اي دارد که از دسترسي ساير کاربران به اطلاعات او جلوگيري مي‌کند. به اين عمل رمزنگاري گفته مي‌شود و هک کردن آن تقريباً غيرممکن است. اين‌جاست که بخش Crypto از اصطلاح Cryptocurrency وارد بازي مي‌شود. Crypto به معناي رمزنگاري شده و مخفي شده است. وقتي اطلاعات از طريق رمزنگاري مخفي مي‌شود، اصطلاحاً مي‌گويند اطلاعات رمزنگاري شده است.

7- جهاني: هر کشور ارز مخصوص به خودش دارد که به آن ارز فيات مي‌گويند. انتقال ارزهاي فيات در سطح جهاني کار دشواري است. رمز ارز ها را به راحتي مي‌توان به سراسر جهان ارسال کرد. ارزهاي رمزنگاري ‌شده به ارزهاي بدون مرز موسوم‌اند!

تاريخچه رمز ارزها و اهرم در ارز ديجيتال

ارز‎هاي ديجيتال مدت‌ها قبل از اينکه اولين ارز مجازي به وجود بيايد، به عنوان يک ساختار تئوريک وجود داشت تا بتواند جايگزيني براي مدل‌ فعلي مبادلات و پول‌هاي رايج بشود. در اوايل دهه 80 ميلادي يک رمزنگار آمريکايي با نام David Chaum الگوريتمي را با نام “blinding” طراحي کرد که در رمز‌گذاري مدرن وب امروزي نيز به عنوان هسته مرکزي به کار گرفته مي‌شود. اين الگوريتم فضايي امن و غيرقابل ردگيري براي انتقال پول بين دو طرف معامله را فراهم مي‌کرد و يک پول الکترونيکي با نام blinded money براي انتقالات استفاده مي‌شد. در اواخر دهه 80 Chaum به هلند نقل مکان کرد و سعي در تجاري سازي blinded money داشت و شرکتي با نام DigiCash را در آنجا تاسيس نمود و واحدهاي پولي را بر پايه الگوريتم طراحي شده خودش به کار مي‌گرفت.

برخلاف بيت کوين و اکثر ارز‌هاي ديجيتال امروزي، blinding money و اين کمپاني کنترل غير متمرکز نداشتند و درست مثل بانک‌ها عمل مي‌کردند. شايد اين يکي از دلايلي بود که در حال حاضر چيزي از اين موضوع و اين کمپاني نمي‌شنويم. بعد از فشار‌هاي بانک مرکزي هلند براي محدود کردن معامله DigiCash  تنها با بانک‌هاي رسمي و همکاري ناموفق با مايکروسافت براي پرداخت‌هاي درون ويندوز با استفاده از اين پول الکترونيکي، DigiCash کم کم در اواخر دهه نود ميلادي رو به ورشکستگي و فراموشي حرکت کرد. در همان زمان يکي از دستياران Chaum با نام Nick Szabo پولي با نام Bit Gold را اختراع کرد که از سيستم بلاک چين استفاده مي‌کرد و پايه و پدر رمز‌ ارزهاي امروزي بود، ولي درست مثل DigiCash هيچگاه معروف نشد و به طور گسترده مورد استفاده قرار نگرفت.

بعد از DigiCash مطالعات در زمينه اين نوع از پول گسترش يافت و يکي از مهم‌ترين و قابل توجه ترين پول هاي اينترنتي رايج آن زمان که در آمريکا استفاده مي‌شد، e-gold نام داشت. e-gold توسط يک شرکت تکنولوژي واقع در فلوريدا با نام مشابه ساخته شده بود و خدماتي براي خريداران طلاي الکترونيکي ارائه مي‌داد. کاربران مي‌توانستند اين پول را خريد و فروش کنند و در ازاي آن طلاي واقعي و يا دلار دريافت کنند. gold در دوران اوج خودش در سال‌هاي 2005 و 2006 ميليون‌ها اکانت فعال داشت و همين موضوع باعث شد که هکرها يک مکان فوق‌ العاده براي به دست‌ آوردن و دزديدن پول را پيدا کنند. از بين رفتن ميليون ها سرمايه و مشکلات قانوني که هر ثانيه بر سر اين کمپاني سرا زير مي‌شد در نهايت باعث شد که فشار بيش از حد وارد بر e-gold کار خودش را بکند و اين پول مجازي نهايتا در سال 2009 به طور کامل بسته شد.

بيت کوين به عنوان اولين ارز ديجيتال مدرن شناخته مي‌شود که داراي کنترل غيرمتمرکز بود و براي تبادلات مالي مورد استفاده قرار مي‌گرفت. بيت کوين براي اولين بار در يک مقاله نوشته شده توسط Satoshi Nakamoto به دنيا وارد شد. در اوايل سال 2009 Nakamoto بيت کوين را وارد بازار کرد و گروهي از افراد مشتاق و توسعه‌دهندگان شروع به تبادل و استخراج بيت‌ کوين کردند. در اواخر سال 2010 ميلادي تعداد ديگري از رمز‌ ارزها مانند Litecoin نيز وارد کار شده بودند. در اواخر سال 2012 وردپرس اولين کمپاني بزرگي بود که پرداخت هزينه‌ها با بيتکوين را به رسميت شناخت و از آن بهره برد. در ادمه کمپاني‌هاي ديگر مثل مايکروسافت، Expedia و… بيت کوين را وارد معاملات خود کردند و هم اکنون صد‌ها کمپاني بزرگ و کوچک از مهم‌ترين و معتبر ترين رمز ارز دنيا براي پرداخت‌هاي خود استفاده مي‌کنند. بعد از ظهور بيت کوين تعداد زيادي ارز‌هاي ديجيتال ديگر وارد بازار جهاني شدند.

سودآوري رمز ارزها

اين موضوع را بايد در نظر داشت که بسياري از افراد از طريق رمز ارز وعده ثروت يک شبه مي‌دهند. بايد مراقب باشيد که گول افرادي سودجو را نخوريد. درست است سرمايه‌گذاري در رمز ارز ممکن است درآمدي بيشتر از بورس اوراق بهادار يا صندوق سرمايه گذاري داشته باشد. شما ممکن است با 1000 دلار سرمايه‌گذاري در بيت کوين، اتريوم و … در يک سال بيش از 300 درصد سود کسب کرده باشيد. با اين حال بايد اذعان داشت که وقتي صحبت از ارزهاي رمزنگاري شده مي‌شود شک و ترديد زيادي وجود دارد که بازدهي آن فقط براي يک سال است و چشم‌اندازي از آينده آن وجود ندارد. اما شواهد تاکنون نشان داده است که ارزهاي رمزنگاري شده واقعي هستند و به طور فزاينده‌اي توليد مي‌شوند تا بمانند.

بنابراين توصيه مي‌شود اگر در مرحله حدس و گمان به سر مي‌بريد سرمايه‌گذاري کوچک در اين مقوله کنيد چون مي‌توانيد درآمد زيادي کسب کنيد. اگر بتوانيد با صرف اندک پول از اين طريق درآمد زيادي را کسب کنيد برنده هستيد و اگر سرمايه خود را ازدست داديد شکست سنگيني نخورده‌ايد. اگر با منابع معتبر در زمينه آموزش کسب درآمد از طريق رمز ارز آشنايي داشته باشيد همگي متفق القول هستند که سرمايه‌گذاري در رمز ارز ثروتي يک شبه نيست و مستلزم زمان و هزينه براي کسب مهارت و تجارت در آن است.

در ادامه به ماينينگ و تريد ارز ديجيتال که دو روش از مهم‌ترين روش‌هاي کسب درآمد از رمز ارز هستند مي‌پردازيم.

ماينر چيست؟

دستگاه ماينر يا Asic اصطلاحي است که براي دستگاه‌هاي استخراج رمزارزها به‌کار برده مي‌شود و درحال حاضر اين دستگاه‌ها بسيار متنوع هستند. در سراسر جهان افرادي که به کار استخراج رمزارزها اعم از بيت‌کوين يا ساير ارزهاي رمزنگاري شده مشغول هستند، ماينر مي‌گويند و آن‌ها تلاش مي‌کنند با استفاده از ابزارهاي متنوع استخراج به تعداد بيشتري از رمزارزهاي استخراج نشده دست يابند و با فروش آنها به سود و درآمدزايي دست پيدا کنند. به طور کلي ماينينگ فرآيند تأييد تراکنش‌هاي رمزارزها و ثبت آنها در دفتر کل توزيع استخراج است. اين فرآيند به غيرمتمرکز سازي شبکه رمزارزها و افزايش امنيت شبکه کمک مي‌کند و در نهايت رمزارز جديد ايجاد مي‌کند. به شکل کاملاً ساده تراکنش‌هاي تأييد شده در بلوک‌ها جمع مي‌شوند و براي اضافه شدن اين بلوک‌هاي تازه به زنجيره بلوک‌هاي موجود يک پازل کدگذاري وجود دارد که از پيچيدگي‌هاي بالايي برخوردار است و بايد حل شود. هر سيستمي که اين پازل را حل کند پاداش مي‌گيرد.

براي انجام فرآيند ماينينگ به چه چيزهايي نياز است؟

اگر دشواري استخراج و هزينه‌هاي استخراج بيت‌کوين براي شما مشکلي ايجاد نمي‌کند، براي ورود به دنياي ماينرها سه مرحله قابل اجرا وجود دارد:

• خريد دستگاه استخراج
• بکارگيري يک کيف پول امن و مناسب
• پيوستن به يک استخر براي انجام فرآيند استخراج

در ادامه به ماينينگ و تريد ارز ديجيتال که دو روش از مهم‌ترين روش‌هاي کسب درآمد از رمز ارز هستند مي‌پردازيم.